İmam Aliye karşı olan sahabeler hakkında araştırma makalemizin 2 ci bölümü ile devam ediyoruz.Önceki kısım için bakınız. İlk 10 kişiyi incelemiştik,şimdi diğer 10 kişiyi inceleyelim.
*not. Kullanacağımız simgeler ve anlamları: B = Buhari, M = Müslim,
*not. Kullanacağımız simgeler ve anlamları: B = Buhari, M = Müslim,
D = Ebu Davud, T = Tirmizi, N = Nesai , C = İbn Mace,
Altı =Yukardaki altı hadis âlimi, MA = Malik b. Enes, AH = Ahmed b. Hanbel
11.
Said b. As el-Emevi, (M-T-N)
12.
Abdullah b. Amir el-Quraşi,
13.
Ebul-A’var es-Sülemi,
14. Ebul-Ğadiye el-Cüheni, (AH [IV, 76,
V, 68])
15.
Uqbe b. Amir el-Cüheni, (AH [IV, 143~159, 201]-Altı)
16.
Abdullah b. Zübeyr, (MA-AH [IV, 3~6]-Altı)
17.
Nu’man b. Beşir, (MA-AH [IV, 267~278, 375]-Altı)
18.
Mervan b. Hakem, (B-M [münafiqin, 8]-D-T-N-C)
19. Abdullah b. Ömer, (MA-AH [II,
2~158]-Altı)
20.
Ebu Hürayra, (MA-AH [II, 228~541]-Altı)
1-Said b. As el-Emevi,
İmam Ali’nin karşıtlarındandı.
Osman döneminde Kufe valisiyken her türden çirkefe bulaştı. Sonra Cemel
muharebesinde İmam’ın karşısında yer aldı.
(İbn Sa’d, V, 32-34; el-Emini, VIII, 269-271)
Sıffin muharebesinde İmam
Ali’yi yalnız bıraktı. Sonra Muaviye’ye “damad” oldu ve hem kayınpederi Muaviye
ve hem de Mervan dönemlerinde Medine valiliği yaptı. İlerki raviler listesinde
gelecek olan Amr el-Eşdaq’ın babasıdır!
(İbn Abdilberr, II, 10; İbn Hacer, el-İsabe:II, 47~48)
2-Abdullah b. Amir el-Quraşi,
Osman Bin Affanın
dayısının oğlu. Onun döneminde Basra valiliği yaptı. Hz. İmam’a
karşı Aişe ve Muaviye
yanında yer aldı.
(İbn Sa’d, V, 48-49; İbn’ül-Esir, Üsd’ül-Ğabe: III, 7; İbn Hacer,
el-İsabe: III, 61)
3-Ebul-A’var es-Sülemi,
Muaviye’nin yanında
bulunanlar içinde İmam Ali’ye en çok kin besleyenlerden birisiydi. O yüzden Muaviye’nin
en özel meclis arkadaşlarından idi.
(İbn Ab-dilberr, II, 532, IV, 14; İbn’ül-Esir, Üsd’ül-Ğabe: IV, 374;
İbn Ebil-Hadid,- IV,79)
4-Ebul-Ğadiye el-Cüheni
Muaviye’nin en yakın arkadaşlarından. Sıffin
muharebesinde Muaviye’nin saflarında yer aldı ve Ammar b. Yasir’i hunharca
katletti!
(İbn Sa’d, III, 259~261; İbn
Abdilberr, IV, 151; İbn Hacer, el-İsabe: IV, 151)
Bunu da gururlanarak anlatırdı!
Oysa Allah'ın Rasulü (s.a.a) onun hakkında katilinin cehennemlik olduğunu önceden
duyurmuştu!
5-Uqbe b. Amir el-Cüheni
Muaviye’nin başını
çektiği “azgın çete”de yer aldı. Muaviye döneminde bir ara (3 yıl) Mısır valiliği
yaptı.
(İbn Hacer, el-İsabe: II, 489)
Hz. Ammar’ın katlinde
suç ortağı olduğu konusunda sahih rivayetler var.
(bk. İbn Sa’d, III, 259; Hakim, III, 386)
6-Abdullah b. Zübeyr
O da Hz. İmam’ın önde
gelen hasımlarından birisiydi. Babası Zübeyr b. Avvam’ı o yoldan çıkardı. İmam
Ali (a.s) diyor ki: “Zübeyr bizden, Ehl-i Beyt’e yakın birisiydi. Nihayet oğlu
Abdullah yetişti ve onu bozdu!”
(bk. İbn Abdilberr, II, 302; İbn’ül-Esir, Üsd’ül-Ğabe: II, 599; İbn
Ebil-Hadid, I, 23, II, 167, IV, 79, VI, 11)
Cemel muharebesinde önemli
rol aldı. Muaviye’nin ardından makam-mevki hırsıyla Emevi sultasına karşı
koydu!
(bk. İbn Sa’d, IV, 171; Buhari: fiten, 22)
Ama o buna rağmen
Ali’ye sövüp saymaktan, Ehl-i Beyt’e zulmetmekten geri kalmadı!
(bk. el-Ya’qubi, II,
261~262; İbn Sa’d, V, 100~101; İbn Ebil-Hadid, I, 22, IV, 61-63, 79)
7-Nu’man b. Beşir
Muaviye’nin acımasız
komutanlarından birisi. O da Büsr gibi; Muaviye’den aldığı emirle İmam Ali’ye gönül
vermiş yerlere saldırı düzenledi. Halkı Muaviye’ye biata zorladı.
(bk. el-Ya’qubi, II, 195;
et-Taberi, III, 149; İbn Ebil-Hadid, II, 303~ 305; Aycan, 167)
Muaviye’den sonra Yezid adına görev aldı. Ardından
Abdullah b. Zübeyr tarafına geçti!
(bk. İbn Abdilberr, III, 552-555; İbn Hacer, el-İsabe: III,
559)
8-Mervan b. Hakem
Allah'ın Rasulünü
(s.a.a) sık sık rahatsız ettiği için Taif’e sürülen Hakem’in oğludur. Osman b.
Affan’ın başını yiyen sinsi oyunculardan / yılanlardan birisi. Ce-mel ordusunda
yer aldı ve İmam Ali’ye karşı kılıç çekti.
(bk. İslamoğlu, 51~52)
O da Ehl-i Beyt’in en
şiddetli muhaliflerinden. Her fırsatta İmam Ali’ye sövüp saydı, ona lanet etti.
(bk. el-Heytemi, es-Savaiq: 181, et-Tathir: 63; el-Emini, X, 263)
9-Abdullah b. Ömer
Onun da Hz. İmam
ile arası pek iyi değil! İmameti döneminde Ali’ye biat etmeyi kendine çok gören,
“azgın çete” ile savaşmayan Abdullah b. Ömer, Muaviye, mel’un Yezid ve büyük
kan dökücü Abdülmelik b. Mervan’a biat etmekte bir an bile tereddüt etmemiş! Çoluğunu
çocuğunu toplayıp Yezid ile Abdülmelik’e biat etmeleri gerektiğini; biat
etmezlerse bunun uhrevi akıbetini hatırlattığı... gelen gayet sahih rivayetler
arasında!
(bk. Malik:bey’at, 3; İbn Sa’d, IV, 152, 182~183; Ahmed: II, 96; Buhari:
fiten, 22, ahkam, 43, i’tisam, 1; Müslim: imara, 58)
Ancak Abdullah da başkaları
gibi; çok sonra Muaviye’nin başını çektiği “azgın çete” ile savaşmadığı için büyük
pişmanlık duymuş; ama iş işten geçtikten sonra!
(bk. İbn Sa’d, IV, 185, 187; Hakim, II, 463, III, 115-116; İbn Abdilberr,
II, 345; Beyheqi, VIII, 172; İbn’ül-Esir, Üsd’ül-Ğabe: III, 298~299; el- Halebi,
II, 78 Hakim isnadı için “Buhari ile Müslim’in şart-larına göre sahih” diyor; Şamlı
ez-Zehebi de aynen onaylıyor. Ayr. bk. el-Emini, X, 49-50)
10- Ebu Hürayra,
Osman b. Affan’ın hilafeti ve özellikle Emevi iktidarı döneminde; sürekli
Ali’nin karşısında yer aldı! Rivayetleriyle Emevilere destek oldu. Ebu Hürayra
bütün yaptıklarına ve sahabenin önde gelenlerinin kendisini tekzib etmelerine
rağmen, Buhari ile Müslim dahil pekçok hadisçinin en çok hadis aldığı sahabi ünvanını
elde etti!!! Ebu Hüreyreyi anlatmak için bu yazımız deryada damla kalır.
(Ayrıntı için Sahabenin Adaleti ... adlı eserine bk.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder